Τη ματαίωση του διαγωνισμού για την ολοκλήρωση του άξονα Πάτρας - Πύργου ζήτησε πριν από μία εβδομάδα ο αν. υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης. Παρότι στο αίτημα δεν διευκρινίζεται η αιτία, το πιθανότερο είναι ότι ο νέος υπουργός τάσσεται υπέρ της επαναδημοπράτησης του έργου σε τμήματα.
Μάλιστα, τοπικοί παράγοντες προτείνουν τη «σαλαμοποίησή» του... έως και σε οκτώ διαγωνισμούς! Μια πρόταση που μπορεί να ικανοποιεί τις τεχνικές εταιρείες, ωστόσο θα αυξήσει το κόστος, αλλά και το «ρίσκο» του έργου.
Μία από τις πρώτες κινήσεις του αν. υπουργού Υποδομών Χρ. Σπίρτζη ήταν να βολιδοσκοπήσει τις υπηρεσίες του υπουργείου, κατά πόσον είναι εφικτό ο διαγωνισμός για την ολοκλήρωση του τμήματος Πάτρας - Πύργου να μην είναι ενιαίος.
Την προηγούμενη Παρασκευή ο κ. Σπίρτζης ζήτησε εγγράφως από τον υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, Γ. Σταθάκη, τη ματαίωση του διαγωνισμού, που είχε πάρει παράταση έως τις 31 Μαρτίου. Ο κ. Σταθάκης αναμένεται να τοποθετηθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.
Παρότι στο έγγραφο δεν ορίζεται ο λόγος της ματαίωσης, είναι προφανές ότι ο νέος αναπληρωτής υπουργός τάσσεται υπέρ του διαχωρισμού του έργου. Το αίτημα αυτό υποστηρίζουν τεχνικοί και πολιτικοί παράγοντες της Αχαΐας και της Ηλείας. Χαρακτηριστικά, ο τέως βουλευτής Μεσσηνίας της Ν.Δ. Γ. Λαμπρόπουλος ανακοίνωσε προ ημερών ότι το έργο θα χωριστεί σε οκτώ (!) τμήματα.
Δύο ερωτήματα
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο. Κατά πρώτον, για ποιο λόγο να επιθυμεί το υπουργείο τον τεμαχισμό του έργου; Η απάντηση είναι απλή: όσο μικρότερο είναι το τεχνικό αντικείμενο του έργου, τόσο περισσότερες μικρομεσαίες τεχνικές εταιρείες μπορούν να το διεκδικήσουν. Κατά δεύτερον, η επιλογή αυτή είναι προς το συμφέρον του Δημοσίου; Οι υπηρεσίες του υπ. Υποδομών υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μια επιλογή με μεγάλο ρίσκο. Από τη μια πλευρά, θα αυξήσει με δύο τρόπους το κόστος για το Δημόσιο. Κατ’ αρχήν, διότι ο κάθε εργολάβος θα πρέπει να δημιουργήσει με ίδια μέσα μια σημαντική υποδομή για λίγα μόνο χιλιόμετρα. Επιπλέον, το Δημόσιο θα πρέπει να δημιουργήσει ισάριθμους «μηχανισμούς» επιτήρησης των έργων. Από την άλλη πλευρά, η ανάθεση των 75 χλμ. του έργου σε πολλές τεχνικές εταιρείες ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο την ολοκλήρωση του έργου. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της εθνικής οδού στον Μαλιακό (77,2 χλμ., 4 εργολαβίες) και του άξονα Ακτίου - Αμβρακίας (48,5 χλμ., 4 εργολαβίες), που καθυστέρησαν για χρόνια εξαιτίας της πτώχευσης ή της κακής οικονομικής κατάστασης κάποιας από τις εταιρείες που τα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου